Forever Aloe Vera Gelly  to roślina lecznicza, która zdaje się nam bardzo znana. Otóż w wielu domach uprawia się aloes w doniczkach. W sytuacji potrzeby zapożycza się po liści, rozgniata się go, kładzie przykładowo. przykład miejsce dotknięcia i… urządzone. gaMożna też używać w zamysłach terapeutycznych nalewki na aloesie. W opowieściach naszych starowinek jawi się ta flora jako panaceum. Jaka jest w takim przypadku prawdziwość o aloesie? Aloes (Aloe) jest gruboszowatą byliną z rodziny liliowatych. Bryluje w tej drużynie ok. 275 gatunków aloesów otaczających krzewy, drzewa i rośliny zielne.
Jako banalny sukulent, aloes dobrze zharmonizował się do nieznośnych warunków wegetacji z ograniczoną ilością wody. Może w takim przypadku – jako roślina nieurodzajna – przeżyć długie okresy suszy i warów dzięki zawartym w liściach flory zasobnikom napełniającym się wodą przez okres 3-5 latek. Zawarta w pojemnikach woda naprawia się w tym terminie w rzeczywisty roślinny żel.
Z mnóstwa gatunków aloesów przebadano dość dogłębnie 29 zauważając ich cechy lecznicze. Mają je m.in..: aloes drzewiasty (Aloe arborescens) rosnący w zasadzie w Afryce Południowej i Orientalnej, na Półwyspie Arabskim, na Madagaskarze i Sokotrze, aloes afrykański (Aloe africana), aloes uzbrojony (Aloe ferox), Forever Aloe Vera Gelly, Aloe chinensis, Aloe spicata, Aloe saponaria.
Najszerzej używanym w lecznictwie i produkcji załączników jest tymczasem Aloe vera (Aloe barbadensis). Kultywuje się go zwłaszcza w południowych stanach Ameryki Nordowej (rejony Teksasu nad Rio Grande), w Meksyku, na Antylach, w Australii, chociaż jest zarówno spotykany w innych częściach świata (Indie, Cejlon, Filipiny, Tajwan).
Surowcem kupowanym z aloesu jest nade wszystko miąższ, zawarty w szarozielonych, grubych, mięsistych, mieczowatych liściach. Miąższ jest galaretowaty, jasnozielony. Z aloesu nabywa się zarówno miazgę aloesową, w zestaw której wstępuje prócz miąższu i soku także cera wierzchnia liści. Oba półprodukty – miąższ z sokiem (alona) i pulpa aloesowa mają inne własności. Z tego względu tak ważne jest to odróżnienie.
Miąższ kupuje się przez drobiazgowe obranie listowi ze karnacje. Po kilkakrotnym przepłukiwaniu masy i wyciągnięciu dosięga się nieskalany żel aloesowy wyzbyty gorzkiego i silnie przeczyszczającego soku tytułowanego alona, w skład którego wchodzą związki: aloina (żółta ociekaj obecna w kanalikach liści), która jest C-Glukozydem aloeemodynoantronu oraz barbaloina, i które zawiera papka aloesowa ( w przeciwieństwie do czystego miąższu).Forever Aloe Vera Gelly
Aloes jako roślina medyczna znany był od starożytności. W całego szeregu okręgach świata roślina ta pozyskała miano „zielonego lekarza”. Używano go do leczenia ran, balsamowania zwłok, wyrobu farb a także jako silnego środka przeczyszczającego. Sokiem z aloesu usługiwali się zarazem Grecy jak i Arabowie a także Hebrajczycy. Jego nazwa arabska oznacza ot tak „kwaśną, lśniącą substancję”. W Afryce motłochy wędrowne nawiasem mówiąc dzisiaj nazywają aloes „lilią pustyni”. Wedle starych Egipcjan „krew” aloesu uzupełniała zjawiskowości, zdrowia i zapewniała nieśmiertelność. Dlatego określali ją „rośliną nieśmiertelności” i umieszczali w kurhanach zmarłych faraonów. Krzysztof Kolumb pierzchał w kółko Macieju aloes na swoje nadmorskie ekspedycje i nadal mu nazwę „lekarz w doniczce”, a Mahatma Ghandi użytkował go w okresach postów równolegle jako pokarm tudzież środek do oczyszczania tworu. Dziś aloes jest szanowany za„królową roślin leczniczych”.
Badania naukowe prowadzone w minionych dziesięcioleciach asygnowały lecznicze własności aloesu. Zawdzięcza je je składowi – niezmiernie bogatemu w przeróżne substancje.https://forever-polska.pl/13-galaretka-aloesowa-firmy-forever-aloe-vera-gelly-zel-aloesowy.html
Co w takim przypadku zawiera aloes?
Przeważnie liście aloesu zawierają miąższ kreujący się w 96% z wody. Drugie 4% – to mazie o stwierdzonej działalności biologicznej, a wyróżniono ich przeszło 270. Jest Aloe vera barbadensis wyjątkowo zasobnym źródłem białek znajdujących się w formie aminokwasów (czyli w postaci najprostszej, najłatwiej przyswajalnej). Znajduje się w nim dziewięć z dziesięciu zasadnych człowiekowi aminokwasów egzogennych (oprócz tryptofanu). Są to przede wszystkim: histydyna, leucyna, lizyna, fenyloalanina, arginina, metionina, treonina, tryptofaniwalina. Takie bogactwo wybitnych substancji kalorycznych jest niesłychanie wiotkie wśród flor.
Miąższ obejmuje wielkie ilości witamin począwszy od ß-karotenu, witamin: C, B1, B2, B3, po mniejsze ilości entych (w tym B12). Znajduje się w nim też szereg biopierwiastków: potas, wapń, magnez, sód, fosfor, donos, siarka, żelazo jak i śladowe ilości krzemu, kobaltu, manganu, miedzi, niklu, świdra, glinu, litu, chromu, molibdenu, boru, cyny. Sok z aloesu zawiera także alianse glikozydowe – aloinę, aloinozydy A i B, aloemadynę, żywice, śluzy, biostymulatory (biostymina).
Wielce drogim modułem aloesu są fermenty (np.. bradykinaza), mono, bi- oraz wielocukry lub ich pochodne (np.. glukoproteiny), posiadające zdolność łączenia się z białkami otoczek komórkowych i osocza. Najważniejszymi jednak fragmentami są drobiny cukrowe o długich łańcuchach – mukopolisacharydy, m.in.. acemannan (doskonały immunostymulator wzniecający makrofagi).
Taki skład aloesu dogadza niepomiernie wszechstronnemu funkcjonowaniu na człowieczy twór, zwłaszcza, że twór to do czynienia z rezultatem synergetycznym (współdziałaniem wielu komponentów potęgujących wynik terapeutyczny).
Jakie są niebagatelne obszary działania aloesu?
Odnawia równowagę kwasowo-zasadową w organizmie zakłóconą niewłaściwym karmieniem się.
Wzmaga wysoce siła ustroju immunologicznego. Składniki Aloe vera, zwłaszcza acemannan i glukomannan (pobudzają działalność makrofagów destrukcyjnych bakterie i wirusy makrofagi nienadzwyczajnie starzenia się organizmu stają się mniej aktywne; aktywacja ich odbywa się m.in.. poprzez glukomannan, który przyłącza się do makrofagów w dopływowych miejscach na ich nawierzchniach intensyfikują ilość leukocytów we krwi, przeciwdziałają autoimmunologicznym reakcjom tworu, pobudzają wzrost fabrykacji mieszanek regenerujących riposty odpornościowe – interferony i interleukiny, sprzyjają produkcji dysmutazy nadtlenkowej i glutationu, rozbudzają limfocyty T (m.in.. przez tzw. aloektyny).
Destyluje i odtruwa organizm z toksyn endo- i egzogennych,
Hamuje zaburzeniom przemiany myśli.
Rewitalizuje niezatartą roślinę bakteryjną w systemie pożywnym i działa aseptycznie na „złe” bakterie.
Upublicznia przebiegi defekacyjne (wypróżnianie się) poprzez nawodnienie mas kałowych.
Animuje ustrój rozbiegany.
Odtruwa i stymuluje wątrobę i utrudnia procesy degeneracyjne tego ważnego narządu.
Przeciwdziała zamieszkiwaniu się kamieni nerkowych.
Przeciwdziała zapaleniom nietrudno dociekając do przepaścistych powłok karnacje i membran śluzowych.
Przyśpiesza gojenie się ran – żel aloesowy aktywizuje fibroblasty odpowiedzialne za gojenie się skóry i błon śluzowych (fibroblasty są to subsydialne cele tkanki całkowitej robiące mazie, które budują „rusztowanie” tkanek); zaktywizowane fibroblasty rozmnażają się szybciej i delegują sygnały pobudzające przyrost naczyń krwionośnych) podzespoły żelu – auksyna i gibeleryna – zarówno aktywizują przyśpieszenie zabliźniania się rany.
Adiustuje krążenie krwi.
Modyfikuje przyswajalność witamin i innych mieszanek (w skonfrontowaniu z wodą) w kablu pokarmowym
Działa bakterio-, wiruso- i grzybobójczo.
Budzi i energetyzuje organizm.
Wśród mnóstwa produktów aloesowych osiągalnych na rynku zwykle możesz spotkać:
towary do stosowania zewnętrznego w formie maści, żeli, balsamów itp.,
towary do wykorzystywania wewnętrznego:
Przy wyborze materiałów z aloesem trzeba skupiać uwagę, czy jest on parafowany prze Internacjonalną Wskazówkę Teoretyczną ds. Aloesu – Iasc, która stoi na straży jakości i zawartości modułów zawartych w preparatach aloesowych. Jest to w szczególności doniosłe, gdyż na rynkach całego świata jest mnóstwo towarów zawierających aloes. Powszechną wartość ich dystrybucji wymierza się na ok. 110 miliardów baksów (rocznie) z dążnością narastającą. Z tej kwoty tylko 6 miliardów baksów przypada na towary zatwierdzone do obrotu przez Iasc.
Znana jest opinia jednego z przedstawicieli Iasc, który powiedział: „Gdyby wszystkie produkty określone przez fabrykantów określeniem aloesowych zawierały promowane minimum 15%, okazałoby się, iż na całym globie nie ma aż tyle aloesu”.
Morał jest prosty: spora część dostępnych preparatów jest nadto rozwodniona, nadmiernie przetworzona i za bardzo goła w zwyczajny miąższ aloesowy, żeby działać efektywnie.
Dlatego przy zakupie aneksów aloesowych warto, abyś zdawał sobie sprawę zachodzące wskazówki:
towar winien posiadać aprobatę (znak jakości) Iasc,
nomenklatura użytkowana w opisach produktów
„100% aloe vera” fakultatywnie oznacza stan praktyczny, gdyż o ile na liście fragmentów na pierwszym miejscu zastępuje się wodę, to produkt taki zawiera 50-80% wody (w dodatku jaką wodę?),
„liofilizacja”, „koncentrat” – znaczy, że produkt obejmuje 50-99% wody,
smak – niepokalany żel i sok mają lekko wulgarny gust standardowy dla aloe vera, co potwierdza rację i czystość towaru.
Wskazane jest wiedzieć poza tym, że woda dodawana do towarów jest typową wodą wodociągową o defektowej strukturze, w przeciwieństwie do strukuryzowanej wody zawartej w zwyczajnym soku czy miąższu aloesowym.
Zwrócić uwagę trzeba na to, że nie wszystkie apendyksy obejmujące aloes można polecać przy niektórych choróbskach, nie zważając na wyjątkowo rozległego leczniczego funkcjonowania aloesu (chodzi na przykład. o to, czy niektóre roztwory aloesu z innymi modułami można użytkować w przypadłościach wątroby, woreczka żółciowego, zapaleniu pęcherza, przy nadziei i wylewach wewnętrznych).